W artykule zaprezentowano wyniki badań korelacyjnych natężenia emisji zanieczyszczeń i stanów pracy silnika, determinujących emisję zanieczyszczeń. Badania wykonano dla silnika o zapłonie samoczynnym Cummins 6C8.3 w teście dynamicznym NRTC (Non-Road Transient Cycle – test przejściowy silników spalinowych maszyn niedrogowych). Jako wielkości stanu pracy silnika, determinujące emisję zanieczyszczeń, przyjęto: prędkość obrotową, moment obrotowy i moc użyteczną. Przedstawiono zależności korelacyjne natężenia emisji zanieczyszczeń od stanów pracy silnika. Wyznaczono modele matematyczne natężenia emisji zanieczyszczeń jako funkcje wielomianowe stopnia drugiego prędkości obrotowej i momentu obrotowego. Do analizy korelacji badanych zbiorów wykorzystano teorię korelacji liniowej Pearsona, korelacji rang Spearmana, korelacji gamma Kruskala i korelacji tau Kendalla. Stwierdzono, że istnieje statystyczne uzasadnienie traktowania badanych par zbiorów wielkości fizycznych jako silnie skorelowanych. Oceniono, że podobny jest wpływ wielkości stanu pracy silnika na natężenie emisji tlenku węgla i natężenia emisji węglowodorów w odróżnieniu od wpływu na natężenie emisji tlenków azotu. Dominującym czynnikiem dla natężenia emisji tlenku węgla i natężenia emisji węglowodorów jest prędkość obrotowa, natomiast dla natężenia emisji tlenków azotu – moment obrotowy i moc użyteczna.