W pracy zaprezentowano model oraz strategię sterowania semi-aktywnym układem zawieszeniem siedziska z tłumikiem magneto-reologicznym (MR), którego podstawowym zadaniem jest zapewnienie ochrony operatorów maszyn roboczych przed drganiami w jednym
z poziomych kierunków oddziaływania. Parametry przedstawionego modelu wyznaczono eksperymentalnie w funkcji natężenia prądu sterującego pracą tłumika, dla którego opracowano algorytm sterowania naśladujący działanie tłumika zawieszonego w inercjalnym punkcie odniesienia (ang. sky-hook damper). Kolejno dokonano weryfikacji zaproponowanego modelu na stanowisku badawczym ze wzbudnikiem elektro-hydraulicznym oraz przeprowadzono badania eksperymentalne semi-aktywnego układu zawieszenia siedziska z udziałem człowieka. Wyniki zrealizowanych prac zaprezentowano w postaci gęstości widmowych mocy przyspieszenia drgań oraz funkcji przenoszenia układu zawieszenia. Na podstawie oceny jakościowej otrzymanych wyników badań stwierdzono, że działanie semi-aktywnego zawieszenia siedziska jest znacznie skuteczniejsze od układu konwencjonalnego w rozpatrywanym zakresie częstotliwości wymuszenia. Jednak największą skuteczność działania osiąga się w przypadku częstotliwości rezonansowej, odpowiadającej układowi pasywnemu. Potwierdzają to zestawione tabelarycznie wartości współczynników przenoszenia drgań i maksymalnych przemieszczeń względnych zawieszenia w przypadku konwencjonalnego układu pasywnego oraz układu semi-aktywnego z tłumikiem MR.